KADZIDŁA NATURALNE Z ETIOPII


Chrześcijaństwo w Etiopii





Etiopia jest jedynym suwerennym państwem w Afryce, gdzie chrześcijaństwo przetrwało od pierwszych wieków pojawienia sie aż do dzisiaj.


Oficjalne narodziny chrześcijaństwa są wynikiem konsekracji przez Świętą Athanasę z Aleksandrii biskupa Frumence z Etiopii. Około 330, imperium Axoum przeszło całkowicie na chrześcijaństwo.


Jedną z najbardziej znanych legend Kościoła Etiopii jest wizyta króla Salomona przez królową Sabę. Madrość Króla Salomona przyciągneła uwagę Królowej Saby, która udała się do Jerozolimy (I Król, X, 13). Według etiopskiej legendy, Królowa Saba wróciła w ciąży do swego królestwa i jej syn, Menelik I, zostal legendarnym pierwszym cesarzem Etiopii. Młody Menelik udał się do Jerozolimy, aby skorzystać z mądrości Salomona i powrócił do swojego kraju.


Zgodnie z tradycją, zabrał ze sobą Arkę Przymierza, która prawdopodobnie do dzisiaj jest ukryta w Etiopii, w Axoum.



Islamizacja Bliskiego i Środkowego Wschódu odcięła Etiopię od reszty chrześcijaństwa. Nie wstrzymało to jednak rozwoju etiopskiego Kościóła. Centrum chrześcijaństwa przeniósło się stopniowo na południe Etiopii.


Pomiędzy XII i XIII wiekiem, etiopski Kościół nabrał świetności dzięki królowi Lalibela (około 1190-1225) który ufundował miasto nazywając je swoim imieniem, drugą Jerozolimę. Do dzisiaj możemy podziwiać monolityczne kościoły wykute w skale.


Przed wiekami, cesarz etiopski i Metropolita koptyjski, który przybył z Egiptu, byli odpowiedzialni za Prawosławny Kościoł etiopski. Kościół posiadał jedną trzecią ziemi i wiele budynków.



Rewolucja 1974 spowodowała bezpowrotnie zniszczenie kraju. Po 1977 roku, Etiopia została upaństwowiona przez komitet rewolucyjny, kierowany przez Mengistu. Grunty, nieruchomości i szkoły - w tym szkoły katolickie - zostały własnością państwa.


Choć wiele nieruchomości, w tym także szkoły, zostały oddane Kościołowi, to jednak zaszły nieodwracalne zmiany. Kościół stał się ubogi, tak jak i kraj który od siedemnastu lat (od 1991 roku) ma trudności związane z zamykaniem seminariów i zniszczeniami budynków kościelnych.